Yorum: Ned Vizzini - Komik Bir Hikâye

Tür: Çağdaş/Modern, Genç-Yetişkin, Mizah
Goodreads Puanı: 4,14 (137.732 oy)
Orijinal Adı: It's Kind of a Funny Story
Yayınevi: Go Kitap
Çeviri: Ebru Sürmeli
Basım Yılı: 2016
Sayfa Sayısı: 448

New York şehri sakinlerinden on beş yaşındaki Craig Gilner hayatta başarılı olmaya kararlıdır. Bunun için de önce doğru liseye, sonra doğru üniversiteye, sonra da doğru işe girmelidir. Ama olaylar hiç de umduğu gibi gelişmez ve Manhattan'ın en zorlu liselerinden birine kabul edilmesiyle birlikte hayatı çekilmez bir hal alır. Depresyona giren Craig yemek yiyemez, uyuyamaz ve bir gece kendini öldürmeye karar verir.

İntihar kararıyla birlikte acil servisin yolunu tutan Craig kendi isteğiyle psikiyatri kliniğine yatar ve seks bağımlısı travesti, makasla yüzünü kesen genç kız, yerçekiminden korkan çocuk gibi birbirinden ilginç karakterlerden oluşan hastaların arasına karışır. Craig burada, onu yiyip bitiren endişelerinin kaynağıyla yüzleşme fırsatı yakalayacaktır.

"Olağanüstü bir kitap: Komik, dokunaklı ve yatıştırıcı."
-New York Book Magazine

"Depresyon hakkında olup da insanı depresyona sokmayan bir kitap."
-Teen Vogue

Komik Bir Hikâye, kapağıyla dikkatimi çeken kitaplardan biriydi. Fakat konusunu okuduktan sonra kitabın o kadar da ilgi çekici olmadığına karar vermiştim; ta ki yazarın hayatını araştırıncaya kadar. Yazarın yaşadıklarını ve ölümünü okuyunca Komik Bir Hikâye'yi doğrudan sepete attım ve kitabı en kısa sürede okuyup bitirdim.

Kitabın konusu başlarda ilgimi çekmemişti. Özellikle John Green furyasından sonra gençlerin sorunlarının konu alındığı, eğlenceli bir dille yazılan kitapların çevrilmesi ve basılmasında gözle görülür bir artış olmuştu. Ben de Komik Bir Hikâye'nin, bu kitaplardan herhangi bir farkı olmadığını sanmıştım. Neyse ki kitabın kapağını çok beğenmiştim de kitapla ilgili ufak çaplı bir araştırma yapmaya karar vermiştim. Öğrendiklerim ise beni bu kitabı alıp okumaya itti. Yazarın da kitabın ana karakteri Craig gibi genç yaşta depresyonla boğuştuğunu ve bu yüzden kısa bir süreliğine hastaneye yattığını öğrendim. Bu boğuşmanın yazarın hayatı boyunca sürdüğünü ve intihara kadar gittiğini de öğrendim ki benim kitabı almama neden olan bilgi de bu oldu. Yazarın yıllarca depresyonla boğuştuktan ve hatta bununla ilgili bir kitap yazdıktan sonra intihar ettiğini öğrenmek, beni çok etkiledi. Kitabı okuduğum süre boyunca Vizzini, aklımdan bir an olsun çıkmadı.

Kitaptaki olayların büyük bir çoğunluğunun kendi yaşadıklarından oluştuğunu yani gerçek olduğunu, yazarın kendisi söylemişti. Söylememiş olsaydı bile, kurgunun gerçekçi yönünün ağır olduğu hissediliyor. Bu gerçekçi yaklaşıma ek olarak bir de yazarın özgün üslubu var ki bu özelliği, Komik Bir Hikâye'yi ait olduğu türdeki diğer kitaplardan ayırıyor. Vizzini'nin üslubu bana çok farklı geldi; neden böyle geldiğini bilmiyorum... Belki de yazarın, kendi yaşadıklarını baz almasından dolayı her bir cümleyi hissederek yazmasındandır veya benim, Komik Bir Hikâye'yi okurken yazarın bundan sonra yaşayacağı bunalımları ve intiharını düşünüp hissettiğim duygu yoğunluğunu farkında olmadan arttırmamdandır; bilmiyorum ve açıkçası nedenini pek de umursamıyorum. Vizzini'nin mizah kırıntıları barındıran bu gerçekçi üslubunu çok sevdim ben.

Kitapta sevmediğim birkaç nokta da vardı. Bunlardan biri, arka kapak yazısından kaynaklanıyor. Şöyle ki, asıl aksiyon Craig hastaneye yattıktan sonra başlıyor. Bundan önce olan, anlatılan her şey bir nevi giriş niteliğinde; Craig'in hastaneye yatma nedenini ve bunun arka planını açıklayan bölümler. Bu bölümlerin bu kadar uzun olacağını beklemiyordum ben çünkü kitabın arka kapak yazısında, Craig'in intihar etmeye karar verişine kadar olan kısımlar özet şeklinde veriliyor. Ben de bunların kitapta o kadar da çok yer kaplamayacağını, bir nevi giriş niteliğinde olacağını düşünerek okumaya başlamıştım; bunlar, asıl meselelere dahil olsalardı böyle kısaca geçiştirilemezlerdi diye düşünmüştüm. Her ne kadar Craig'in aldığı tanı ve terapistiyle yaptığı görüşmeler gibi konuları okuduğum bölüm ve özel ilgim gereği dikkatle okusam da benim gibi olmayan, Craig'in depresyonunun nedenini anlamaya çalışmakla ilgilenmeyen okurlar da var. Bu yüzden psikolojiyle ilgilenmeyenlerin, bu kısımları biraz sıkıcı bulacağını düşünüyorum.

Sevmediğim, daha doğrusu garipsediğim bir diğer unsur cinselliğin oldukça vurgulanmasıydı. Gerçi bu, kültür farkıyla kolaylıkla açıklanabilir. Yine de, cinselliğin bahsinin bu kadar çok geçmesi şaşırttı beni. Ama bir yerden sonra alıştım; gelişim dönemlerini ve o dönemlerde öne çıkan gelişmeleri dikkate alınca, bu durum bana normal gelmeye başladı. Bir yerden sonra bu cinsellik içeren düşünce ve muhabbetleri, "Sonuçta o da 15 yaşındaki bir ergen," diyerek okuyup geçtim.

Kitapta sevmediğim birkaç nokta olsa da, Vizzini'nin gerçekçi üslubu ve akıcı anlatımıyla Komik Bir Hikâye'yi severek okudum. Kurgunun dayanağının gerçek olması ve Vizzini'nin yaşadıkları ise Komik Bir Hikâye'ye daha farklı bir açıdan bakmamı sağladı. Kitabı, genç-yetişkin türü seven ve kafa dağıtmak için okumak isteyenlere tavsiye ederim :)

"Yani, bir şeyi eline yüzüne bulaştırdığında bir dahaki sefere ne yapmaman gerektiğini öğrenirsin... İnsanlar sana iltifat ettiklerinde başın dertte demektir. Senden aynı başarıyı sürdürmeni beklerler."

Paylaş: